Naše novine

Naše novine, politički, gospodarski i društveni list, izlazio je u Somboru od 2. aprila 1943. do 6. oktobra 1944. godine. Izdavač i odgovorni urednik lista bio je Grga Vuković, advokat iz Sombora i narodni zastupnik u budimpeštanskom parlamentu. List je bio štampan latinicom, u rotacionoj štampariji Josipa Bošnjaka na istoj adresi gde se nalazilo i uredništvo, i bio je namenjen Hrvatima i Bunjevcima. Imao je tiraž od  5.000 primeraka. Štampan je na osam strana i sadržavao je ilustracije.
     Na stranicama je donosio stalne rubrike: pregled vanjske situacije, političke visti, gospodarstvo, sport... U svakom broju  pored rubrike zanimljivosti donosio je prozne i lirske tekstove, stalno pozivajući na saradnju mlade talente. Od stalnih saradnika treba spomenuti Antuna Karagića, Matiju Kolara, Ivana Dimića, Petra Careva, jednog od urednika lista, i Ivana Mironickog. Grga Vuković je u uvodniku prvog broja između ostalog rekao: 

      Pokretajući ovaj list, dajemo mu naslov Naše novine sa iskrenom željom, da to budu odista naše novine sa nadom i uvirenjem da će Naše novine biti novine sviju nas i za sve nas, koji pripadamo bunjevačkom i šokačkom puku...

     U redakciji Naših novina, u ulici Čihaš Benea br. 3, tokom 1944. godine štampao se i njegov dodatak pod imenom Naš kalendar. U broju 30, prve godine izlaženja lista na njegovoj drugoj strani (22. oktobar 1943.), uredništvo Naših novina je objavilo  vest o dobijanju dozvole za izdavanje bunjevačko-šokačkog kalendara za 1944. godinu. Glavna pažnja u Kalendaru bila je posvećena bunjevačko-šokačkoj kulturi i običajima.

Dr Grga Vuković

     Grga Vuković je rođen u Čonoplji 10. oktobra 1894. godine. Posle završenih prava u Pešti, živeo je i radio kao advokat u Somboru. Još kao mlad pravnik počeo se baviti politikom. Kada je Somborac Antun Matarić tokom 1923. godine boraveći u Zagrebu stupio u kontakte sa Stipicom i Pavlom Radićem i prihvatio njihova načela o ustrojstvu HSS, po kome se nacionalno pitanje Bunjevaca ne može zadržati van uticaja HSS, u Somboru je u Grgi Vukoviću našao istomišljenika, koji je takođe smatrao da su somborski Bunjevci u stvari  Hrvati, i da se ni po koju cenu ne mogu odvojiti od svog nacionalnog stabla.
     Vojvođanski pokret, čiji je aktivni član bio i Grga Vuković, posle uvođenja šestojanuarske diktature se mukotrpno razvijao i pored toga što je predstavljao temelj udružene opozicije u Bačkoj. Najveću afirmaciju program HSS i hrvatstvo u Bačkoj doživeće kasnije upravo u ovom Pokretu posle usvajanja Mačekovog političkog programa – Zagrebačke puinktacije, 7. novembra 1932. godine. Tadašnji vođa Pokreta bio je Somborac  Duda Bošković.

     Tokom 1934. godine Grga Vuković, koji se inače i bavio novinrskim radom, počeo  je izadavati list Danica, ali je list poživeo samo nekoliko meseci.
     Na Osnivačkoj skuštini Hrvatskog kulturnog društva Miroljub u Somboru održanoj 
6. decembra 1936. godine, u njegov Upravni odbor je izabran i advokat Grga Vuković. Osnivanje ovog Društva bilo je kruna aktivnosti potvrde osećanja nekolicine Bunjevaca da su Hrvati. Iste godine Vuković daje prilog i pozajmicu Društvu radi kupovine zgrade u Malocrkvenoj ulici za smeštaj Hrvatskog kulturnog društva  Miroljub. 
     Stvaranjem Banovine Hrvatske 1939. godine politička grupacija zvana Vojvođanski pokret, kojoj je pripadao i Vuković inače i član  HSS-a, zapala je u krizu. Pitanje celovitosti Bačke čije je severozapadne delove tražio Maček, podelio je Pokret. Sa jedne strane su bile vođe HSS, a sa druge Srbi i Mađari. Pored toga i među Hrvatima se sve više osećala podela između subotičkog senatora Đ. Vukovića i somborskog Grge Vukovića koji se zalagao za celokupnost Vojvodine.
     Avgusta 1940. godine dolazi do sporazuma Cvetković – Maček. U ime lokalnog rukovodstva HSS, somborskog gradonačelnika Ivana Matarića, posećuje Grga Vuković i prenosi mu sugestije dr Vlatka Mačeka o potrebi opšte saradnje na nivou grada.
     Mađarska vojska u  Bačku ulazi 12. aprila 1941. godine. U skladu sa negiranjem hrvatske nacionalnosti u Bačkoj, mađarske vlasti favorizuju bunjevačko nacionalno opredeljenje. U skladu sa novonastalim stanjem rukovodstvo HSS u Subotici se pasiviziralo, dok se u Somboru Grga Vuković u potpunosti priklonio mađarskim vlastima.
     Grga Vuković je u ime Hrvatskog kulturnog društva Miroljub odlazio u posete kod vojnog komadanta Sombora, generala Agoštona Sentandreija na poklonjenje. To mu ipak nije pomoglo da izbegne hapšenje od strane mađarskih vlasti u leto 1941. godine. Uhapšen je zbog optužbe za održavanje veza sa ustaškim vlastima iz NDH. Međutim, hapšenje je bilo iscenirano sa ciljem da okupatorske policijaske snage nađu među Hrvatima pouzdanog čoveka koji će se staviti na čelo bunjevačko-šokačkog pokreta, čiji će cilj biti izražavanje poslušnosti i lojalnosti mađarskom regentu Hortiju. 
Po izlasku iz zatvora Grga Vuković je otvoreno stao na stranu okupatora. Kada je Miroljub držao prelo početkom 1942. godine, Grga Vuković je nagovarao predsednika Društva Antuna Matarića, da se prisutnima prvo obrati na mađarskom jeziku, što je Matarić odbio. Umesto njega na mađarskom je govorio Ivan Mironicki, advokat i istomišljenik Grge Vukovića.   
     Nezadovoljni članovi Miroljuba, pod obrazloženjem da je povredio pravila Društva, zabranjuju aktivan rad Grgi Vukoviću u Društvu. Time je i propala želja Mađara da nametnu svog čoveka Hrvatima U Somboru. 
     Prvog aprila iste godine, potpisom predsednika Društva, Antuna Matarića i sekretara Gustava Bogdana, iz Miroljiba biva isključen Grga Vuković. Neki članovi su pošli za njim, kao npr. dr Ivan Mironicki, advokat Antun Vujević, zemljoradnici Josip Parčetić, Grga Pekanović, Ljudevit Ostrogonac, trgovci Josa Strilić i Antun Parčetić i drugi.

     U proleće 1943. godine mađarske vlasti zabranjuju je delovanje Miroljuba. 
     Nacionalo i politički dezorjentisan dr Grga Vuković je oktobra 1944. godine, zajedno sa svojim saradnikom Antunom Vujovićem, napustio izadavaštvo i uredništvo Naših novina i pobegao iz Sombora. Otišao je u Minhen, iz koga je posle rata učestvovao u političkoj kampanji protiv Jugoslavije.
     Grga Vuković je umro u Minhenu 23. septembra 1956. godine. U Hrvatskoj reviji broj 7 iz 1957. godine, objavljen je nekrolog povodom smrti Grge Vukovića. Hrvatska revija je hrvatski kulturno-politički časopis. Osnovali su ga 1950. godine Vinko Nikolić i Antun Bonifačić. Prvi broj časopisa je izašao 1951. godine. U razdoblju od 1951. do 1990. godine izlazio je u inostranstvu kao časopis hrvatske političke emigracije.